- aşağıya doğru
- downwards, downward
İngilizce Sözlük Türkçe. 2010.
İngilizce Sözlük Türkçe. 2010.
ağmak — aşağıya doğru eğilmek … Beypazari ağzindan sözcükler
əyilmək — f. 1. Əyri hala düşmək. Dəmir əyildi. Məftil əyilib. 2. Təzyiq, ağırlıq altında aşağıya doğru meyil etmək; sallanmaq. Ağacın budaqları əyilib. – Ev köhnə evə oxşayır. Çünki tirlərin çoxusu əyilibdir. C. M.. 3. Belini əymək, aşağı qatlanmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yokuş aşağı — zf. 1) Yokuşta aşağıya doğru 2) mec. Başarısızlığa doğru Türkiye nin bazı alanlarda yokuş aşağı gidişinin özünün kökeninde matematik düşünce yoksulluğu yatıyor bence. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
aşağa — 1. is. Bir şeyin dibinə, yerə ən yaxın olan hissəsinə tərəf, alt (yuxarı ziddi). Dirəyin aşağısı çürümüşdür. // Sif. mənasında. Aşağı mərtəbə. Dirəyin aşağı tərəfi. // is. Altlıq. Heykəlin aşağısı. 2. zərf Yerə doğru, aşağıya doğru. Aşağı enmək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşağı — 1. is. Bir şeyin dibinə, yerə ən yaxın olan hissəsinə tərəf, alt (yuxarı ziddi). Dirəyin aşağısı çürümüşdür. // Sif. mənasında. Aşağı mərtəbə. Dirəyin aşağı tərəfi. // is. Altlıq. Heykəlin aşağısı. 2. zərf Yerə doğru, aşağıya doğru. Aşağı enmək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
akrostiş — is., ed., Fr. acrostiche Her dizenin ilk harfi yukarıdan aşağıya doğru okunduğunda ortaya bir söz çıkacak biçimde düzenlenmiş manzume, muvaşşah, tevşih … Çağatay Osmanlı Sözlük
eteklik — is., ği 1) Etek O irmik kokulu neftî bluzuyla vanilya kokulu gri etekliğini giyerdi. S. F. Abasıyanık 2) Bir şeyin aşağıya doğru uzanan yüzü Davlumbazın etekliği. 3) sf. Etek yapmaya elverişli (kumaş) … Çağatay Osmanlı Sözlük
gaga burun — sf. Burnu uzun ve aşağıya doğru kıvrık olan (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
iniş aşağı — zf. İnişte aşağıya doğru … Çağatay Osmanlı Sözlük
inmek — den, er 1) Yüksekten veya yukarıdan aşağıya doğru gelmek, çıkmak karşıtı 2) Bir taşıt veya binek hayvanından yere basmak Tramvayın ön tarafından hızla inerken, arkasından bir sesin bağırdığını gördü. P. Safa 3) Dağ, tepe vb. yüksek bir yerden… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kast — is., top. b., Fr. caste Ayrıcalıklar bakımından yukarıdan aşağıya doğru kesin ölçülerle sınırlanmış bulunan, en koyu biçimiyle Hindistan da görülen toplumsal sınıfların her biri … Çağatay Osmanlı Sözlük